جواب:
باید دانست که امر به معروف و نهی از منکر تابع کار امر شده و فعل مورد نهی است؛ به این صورت که اگر آن کار خوب واجب باشد، پس امر کردن به آن نیز در رتبه واجب قرار میگیرد و چنانچه مستحب است، امر آن نیز مستحب میباشد، و در رابطه با نهی نیز همین قاعده صدق میکند. از طرفی هم امر به معروف و نهی از منکر فرض کفایه است؛ یعنی اگر گروهی آن را انجام بدهند از دیگران ساقط میشود، و چنانچه کسی برای انجام آن قیام نکند، همگی گناهکار میشوند.
دلیله:
ـ في المواقف:
أنّهما تابعان للمأمور به والمنهي عنه، فیکون الأمر بالواجب واجبًا وبالمندوب مندوبًا. والنهي عن الحرام واجبًا وعن المکروه مندوبًا. ثمّ أنّه فرض کفایة لا فرض عین. فإذا قام به قوم سقط عن الآخرین لأنّ غرضه یحصل بذلك، وإذا ظنّ کل طائفة أنّه لم یقم به الآخر أثم الکل بترکه([1]).
([1]) المواقف للإیجي، (3/645)، خاتمة في الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر.
و الله اعلم بالصّواب
آدرس فتوا:
https://hamadie.ir/fiqh/?p=4053
مدرسه دینی اصحاب الصفه زاهدان، دارالافتاء مجازی حمادیه، اهل سنت و جماعت بر اساس فقه حنفی
کپی و انتشار فتاوی با ذکر نام منبع «مدرسه دینی اصحاب الصفه زاهدان، دارالافتاء مجازی حمادیه» و آدرس فتوا مجاز می باشد و انتشار بدون ذکر منبع و آدرس شرعاً مجاز نمی باشد.