شخصی در ماه رمضان در حالی که مسافر بود روزه می‌گیرد، اما در طول سفر تشنه شده و روزه‌ی خود را می‌شکند، اینک آیا در اینصورت بر او کفاره لازم می‌شود؟

الجواب باسم ملهم الصواب

برای شخصی که مسافر است و از ابتدا نیت روزه داشته مباح نیست که افطار کند، و اگر افطار کند گرچه گنهکار می‌شود، اما بر او کفاره لازم نمی‌شود.

فی الأصل:

قلت أرأيت رجلا مسافرا أصبح صائما في شهر رمضان ثم أفطر قال عليه القضاء ولا كفارة عليه.^([1])

فی الهندیة:

 (منها السفر) الذي يبيح الفطر وهو ليس بعذر في اليوم الذي أنشأ السفر فيه كذا في الغياثية. فلو سافر نهارا لا يباح له الفطر في ذلك اليوم، وإن أفطر لا كفارة عليه بخلاف ما لو أفطر ثم سافر كذا في محيط السرخسي.^([2])

ـ وفی خلاصة الفتاوی:

ومن أصبح مریضا أومسافرا فی أول النهار من رمضان ونوی الصوم ثم برأ من مرضه أو صار مقیما ثم أفطره لا کفارة علیه.^([3])

---

‌([1]) الأصل/ج2/ص153/کتاب الصوم، المکتبة الأحرار،الطبعة الأولی.

([2]) الفتاوی الهندیة/ج1/ص263/کتاب الصوم، الباب الخامس فی الأعذار التی تبیح الإفطار،دار إحیاء التراث العربی،الطبعة الاولی.

([3]) خلاصة الفتاوی/ج1/ص257/کتاب الصوم ، الفصل الثالث فیما یفسد الصوم وفیما لایفسد…/المکتبة الرشیدیة.

و الله اعلم بالصّواب

آدرس فتوا: https://hamadie.ir/fiqh/?p=391
مدرسه دینی اصحاب الصفه زاهدان، دارالافتاء مجازی حمادیه، اهل سنت و جماعت بر اساس فقه حنفی
کپی و انتشار فتاوی با ذکر نام منبع «مدرسه دینی اصحاب الصفه زاهدان، دارالافتاء مجازی حمادیه» و آدرس فتوا مجاز می باشد و انتشار بدون ذکر منبع و آدرس شرعاً مجاز نمی باشد.