آیا زن و شوهری که بینشان عقد اسلامی صورت گرفته، می‌توانند به شرمگاه یکدیگر نگاه کنند؟ از بعضی شنیده‌ام که می‌گویند: بر اثر این کار اولاد کور به دنیا می‌آیند و یا اینکه یک روایتی را بعضی می‌گویند: حضرت عایشه رضی الله عنها فرمودند: «ما رأیت منه وما رآني مني» و بعضی می‌گویند اشکالی ندارد، بنده در حیرتم که کدام درسته، لطفا مدلل برای بنده مهربانی کنید. جزاکم الله خیرا.

الجواب باسم ملهم الصواب

نگاه کردن مرد به شرمگاه همسرش و بالعکس جایز است، ولی خلاف اولی می‌باشد، اگرچه در حدیث آمده است که رسول صلی الله علیه و سلم هرگز عورات غلیظه‌ی ازواج را ندیده و آنها هم عورت رسول الله صلی الله علیه وسلم را ندیده‌اند؛ زیرا حدیثی که در این مورد ذکر شده است ضعیف می‌باشد.

پس نتیجه اینست که نگاه کردن زوجین به عورت غلیظه‌ی یکدیگر هیچ نوع اشکال شرعی ندارد.

الدلائل:

ـ في الرّد:

قوله: (والأولى تركه) قال في «الهداية»: الأولى أن لا ينظر كل واحد منهما إلى عورة صاحبه لقوله عليه الصلاة والسلام: «إذا أتى أحدكم أهله فليستتر ما استطاع ولا يتجرّدان تجرّد العير» ولأن ذلك يورث النسيان لورود الأثر. وكان ابن عمر رضي الله تعالى عنهما يقول: الأولى أن ينظر ليكون أبلغ في تحصيل معنى اللذة. لكن في شرحها للعيني أن هذا لم يثبت عن ابن عمر لا بسند صحيح ولا بسند ضعيف. وعن أبي يوسف: سألت أبا حنيفة عن الرجل يمسّ فرج امرأته وهي تمس فرجه ليتحرّك عليها هل ترى بذلك بأساً؟ قال: لا وأرجو أن يعظم الأجر. «ذخيرة».^([1])

ـ وفي الفقه الإسلامي وأدلته:

حل النظر والمس من رأسها إلى قدميها في حال الحياة؛ لأن إحلال الوطء إحلال للمس والنظر من طريق الأولى.^([2])

ـ وفي الموسوعة الفقهية الکويتية:

قال الكاساني: ومن أحكام النكاح الصحيح حل النظر والمس من رأسها إلى قدميها حالة الحياة، لأن الوطء فوق النظر والمس، فكان إحلاله إحلالاً للمس والنظر من طريق الأولى.^([3])

---

([1]) ردّ المحتار/ج9/ص 447/کتاب الحظر والإباحة/فصل في النظر والمس/دار إحیاء التراث العربي.

([2]) الفقه الإسلامي وأدلته/ج9/ص 6591/أحکام الزواج عند الفقهاء/حل استمتاع کل من الزوجین بالآخر/المکتبه الرّشيديه.

([3]) الموسوعة الفقهية الکويتية/ج30/ص 124/مادة: عشرة/الاستمتاع بالزوجة/مکتبه علوم الاسلاميه.

و الله اعلم بالصّواب

آدرس فتوا: https://hamadie.ir/fiqh/?p=3116
مدرسه دینی اصحاب الصفه زاهدان، دارالافتاء مجازی حمادیه، اهل سنت و جماعت بر اساس فقه حنفی
کپی و انتشار فتاوی با ذکر نام منبع «مدرسه دینی اصحاب الصفه زاهدان، دارالافتاء مجازی حمادیه» و آدرس فتوا مجاز می باشد و انتشار بدون ذکر منبع و آدرس شرعاً مجاز نمی باشد.