امر قابل توجه در باب شکار این است که حیوانات حلال گوشت را شکار بکنند تا از گوشت آنها برای پخت و پز و خوردن استفاده کرده شود و در قرآن نیز لفظ شکار با واژه «فاصطادوا» به کار رفته است. آیا این واژه از نظر حکم، عمومیت دارد یا فقط بر حیوانات حلال گوشت اطلاق می‌گردد؟

الجواب وبالله التوفیق

فقهای کرام فرموده‌اند: مراد از واژه «فاصطادوا» عام است و در عمومیت آن، حیوانات حلال گوشت و حرام  گوشت داخل‌اند؛ زیرا از پوست حیوانات حرام گوشت نیز بعد از رنگ کردن می‌توان استفاده حاصل نمود؛ پوست آنها استفاده‌های طبی و پزشکی نیز دارد. و از سایر اعضای آنها هم می‌توان استفاده کرد.

الدلائل:

ـ فی الدرّالمختار:

(وحل اصطياد ما يؤكل لحمه وما لا يؤكل) لحمه لمنفعة جلده أو شعره أو ريشه أو لدفع شره، وكله مشروع لإطلاق النص.^([1])

ـ وفی اللباب:

(ويجوز اصطياد ما يؤكل لحمه من الحيوان)؛ لأنه سبب للإنتفاع بلحمه، وبقية أجزائه (و) كذا (مالا يؤكل)؛ لأنه سبب للإنتفاع بجلده أو شعره أو قرنه أو لاستدفاع شره.^([2])

ـ وفی الجوهرة النیّرة:

قوله: (ويجوز اصطياد ما يؤكل لحمه من الحيوان وما لا يؤكل) لأن له غرضا في غير المأكول بأن ينتفع بجلده أو بشعره أو ريشه أو قرنه أو لاستدفاع شره.^([3])

---

([1]) الدرالمختار/ج10/ص73/کتاب الصید/دار المعرفة، بیروت/سنة الطبع.

([2]) اللباب فی شرح الکتاب/ص475/کتاب الصید والذبائح/مکتبة البشری، کراچی.

([3]) الجوهرةُ النیّرة شرح مختصر القدوری/ص856/کتاب الصید والذبائح/مکتبة البشری.

و الله اعلم بالصّواب

آدرس فتوا: https://hamadie.ir/fiqh/?p=1757
مدرسه دینی اصحاب الصفه زاهدان، دارالافتاء مجازی حمادیه، اهل سنت و جماعت بر اساس فقه حنفی
کپی و انتشار فتاوی با ذکر نام منبع «مدرسه دینی اصحاب الصفه زاهدان، دارالافتاء مجازی حمادیه» و آدرس فتوا مجاز می باشد و انتشار بدون ذکر منبع و آدرس شرعاً مجاز نمی باشد.