شخصی از زندان با خانواده خودش تماس تلفنی برقرار می‌کند بعد از حرف زدن با مادرش می‌گوید: تلفن را به همسرم بدهید تا با او نیز چند کلامی حرف بزنم. مادر در جواب می‌ گوید: همسرت به خانه پدرش رفته است و خانه نیست. شوهر هم عصبانی می‌شود ومی‌گوید: اگر تا فردا نیامد، طلاقش می‌دهم. حالا بیان دارید، آیا زنش طلاق می‌شود یا خیر؟ و آیا شخص حانث می‌گردد یا نه؟

الجواب باسم ملهم الصواب

فرد مورد نظر در الفاظ خودش اینگونه گفته است (طلاقش می‌دهم) و این گفته او در کتاب‌های فقهی معادل عبارت «أُطلِّق» است و این گفته فقط در حد تهدید و وعده بوده است و با الفاظ وعده، طلاق واقع نمی‌‌شود و این شخص حانث نمی‌گردد.

الدلائل:

ـ فی الدر:

بخلاف قوله: طلِّقی نفسک، فقالت أنا طالق أو أنا أطلق نفسي لم يقع؛ لأنه وعد.([1]) 

ـ وفی الرد:

(قوله وما بمعناها من الصريح)… وكذا المضارع إذا غلب في الحال مثل أطلقك كما في البحر. ([2]) 

ـ وفی الهندیة:

لوقال بالعربیة: أطلق، لایکون طلاقا إلا إذا غلب استعماله للحال  فیکون طلاقا.([3])

ـ وفی تنقيح الفتاوی الحامدية:

صیغة المضارع لا یقع بها الطلاق الا إذا غلب في الحال کما صرح به الکمال ابن الهمام.([4]) 


([1]) الدر المختار/ج4/ص420/کتاب الطلاق/«الباب الرابع» باب تفویض الطلاق/الطبعة الأولی.

([2]) رد المحتار/ج4/ ص445/کتاب الطلاق/باب الصریح/مطلب: سن بوش یقع به الرجعی/ط: دارالمعرفة/الطبعة الرابعة.

([3]) الفتاوی الهندیة/ج1/ص452/کتاب الطلاق/مطلب فی‌الطلاق بألفاظ‌الفارسیة/ط.دارالفکر بیروت.

([4]) العقود الدریّة  فی تنقیح الفتاوی الحامدیة/ج1/ص38/کتاب الطلاق/المکتبة الحبیبیة پاکستان.

و الله اعلم بالصّواب

آدرس فتوا: https://hamadie.ir/fiqh/?p=1699
مدرسه دینی اصحاب الصفه زاهدان، دارالافتاء مجازی حمادیه، اهل سنت و جماعت بر اساس فقه حنفی
کپی و انتشار فتاوی با ذکر نام منبع «مدرسه دینی اصحاب الصفه زاهدان، دارالافتاء مجازی حمادیه» و آدرس فتوا مجاز می باشد و انتشار بدون ذکر منبع و آدرس شرعاً مجاز نمی باشد.